του Κωνσταντίνου Ζέρβα*,
Μεγάλα λόγια
Η Θεσσαλονίκη εδώ και πολλά χρόνια ακούει πολλά όμορφα λόγια. Μεγαλεπήβολα σχέδια, οραματικές διακηρύξεις, μεγαλόπνοα λόγια που χαϊδεύουν τα αυτιά της πόλης και των κατοίκων της. Αυτό συμβαίνει διότι όλοι αντιλαμβάνονται τη δραματική υστέρησή της και με έναν τρόπο ανέξοδο και ρηχό προσπαθούν να ωραιοποιήσουν την πραγματικότητα και να τονώσουν την αυτοπεποίθησή της. Υποσχέσεις από τους πολιτικούς, από αρμόδιους, από αυτοδιοικητικούς που διεκδικούν θέσεις και αξιώματα, για μια δυο στιγμές από το podium της ομιλίας και όταν σβήσουν τα φώτα, επιστροφή στη ζοφερή πραγματικότητα.
Στο τέλος της ημέρας όμως, η Θεσσαλονίκη έχει εδώ και δεκαετίες τα ίδια προβλήματα, τα ίδια ανοικτά ζητήματα που επιμένουν. Υστέρηση στις υποδομές, μόνιμο πρόβλημα με την καθαριότητα, συγκοινωνιακό δίκτυο και υπηρεσίες κωμόπολης, κυκλοφοριακό και απουσία πρασίνου. Όλα αυτά σε ένα πλαίσιο υπερδεκαετούς αποβιομηχάνισης, ανεργίας, μετεγκατάστασης των επιχειρήσεων σε γειτονικές βαλκανικές χώρες και δημογραφικής αποψίλωσης. Γινόμαστε λοιπόν όλοι μάρτυρες σε ένα παράδοξο. Από την μία λοιπόν λογύδρια για πρωτεύουσα των Βαλκανίων, σημαντική γεωπολιτική θέση και άπειρες δυνατότητες και από την άλλη καθημερινά προβλήματα που δεν λύνονται. Η οικονομική καχεξία και δυσπραγία, οι χαμηλοί τζίροι της αγοράς, η αδυναμία των δημοτικών διοικήσεων να αντιστρέψουν το κλίμα και – δυστυχώς- η παραίτηση μεγάλου τμήματος της ελληνικής κοινωνίας, διαμορφώνουν ένα εκρηκτικό μείγμα και ναρκοθετούν τις δυνατότητες ανάταξης.
Κομματικές υποψηφιότητες – μία αποτυχημένη συνταγή
Το ζήτημα ανάταξης της πόλης είναι σύνθετο και απαιτεί νέες κοινωνικές και πολιτικές συμμαχίες. Απαιτεί ανθρώπους που έχουν τριβή με τα υπαρκτά ζητήματα της πόλης και ταυτόχρονα μπορούν να υπερβούν κομματικά στεγανά και μικροπολιτικές στοχεύσεις. Το προσκλητήριο πρέπει να είναι ευρύ ώστε να κινητοποιήσει ανθρώπινους πόρους που καταστατικά δεν προτάσσουν το κομματικό συμφέρον και την παραταξιακή τους στράτευση. Στόχος δεν είναι να επικρατήσει η Δεξιά έναντι της Αριστεράς, ούτε από την άλλη να καταφέρει η (κάθε) κυβέρνηση να σχηματοποιήσει αυτοδιοικητική παράταξη ώστε να αγκυρωθεί στα τοπικά πράγματα. Τα πρόσωπα, καθόλα αξιόλογα, στερούνται των εχεγγύων εκείνων που θα καθησύχαζαν τους Θεσσαλονικείς πως προχωράμε σε μία νέα σελίδα στη μετά-Μπουτάρη εποχή.
Οι τοπικές κοινωνίες, εδώ και χρόνια, έχουν αποδείξει με τις επιλογές τους πως είναι πιο μπροστά από τα κομματικά επιτελεία. Κρίνουν με βάση άλλα κριτήρια που τα κόμματα – δρώντας μονοδιάστατα, υποεκτιμούν. Το επόμενο δημοτικό συμβούλιο δεν είναι και δεν πρέπει να μετατραπεί σε κοινοβούλιο. Δεν είναι πεδίο κομματικής αντιπαράθεσης αλλά σημείο συνάντησης και σύνθεσης προσανατολισμένο στην επίλυση προβλημάτων και ορισμού κατεύθυνσης της πόλης. Οι επιλογές που θα καθορίσουν την πορεία της τελευταίας δεν πρέπει να υποταχθούν σε κομματικές στρατηγικές. Η πόλη οφείλει να διατηρήσει μία αυτονομία επιλογών και στρατηγικού σχεδίου.
Έτσι θέλω τη Θεσσαλονίκη
Η Θεσσαλονίκη μπορεί και πρέπει να γίνει μία κανονική ευρωπαϊκή μεγαλούπολη με όλες τις πρόνοιες και τις παροχές που οφείλει να παρέχει σε κατοίκους και επισκέπτες. Πέραν όλων των αυτονόητων έργων υποδομής, που κάποια στιγμή θα ολοκληρωθούν, θα πρέπει να εξετάσουμε σοβαρά το ζήτημα της οικονομικής της ανάπτυξης. Θα πουν πολλοί «μα αυτό δεν είναι αρμοδιότητα των τοπικών αρχών, της τοπικής αυτοδιοίκησης». Κάνουν λάθος. Σε μεγάλο βαθμό είναι ζήτημα και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης καθώς πέραν όλων των επικουρικών δράσεων που μπορούν να ωθήσουν στην αντιστροφή του οικονομικού κλίματος ο δήμος μπορεί και πρέπει να ενεργήσει προς αυτήν την κατεύθυνση.
Με εμένα δήμαρχο θα δείτε σίγουρα σηκωμένα μανίκια και πολλή δουλειά. Αλλά με ενότητα και σύνθεση, αποφασιστικότητα και πείσμα. Η στροφή στην καθημερινότητα θα συνδυαστεί με έναν προσανατολισμό στα μεγάλα, στις μελλοντικές προκλήσεις.
Δεν θέλω να γίνω δήμαρχος για να μαζέψω μόνο τα σκουπίδια και να αλλάξω τις καμένες λάμπες – αυτό θεωρείστε το δεδομένο. Το στοίχημα για τον δήμο Θεσσαλονίκης είναι να καταφέρει σε σύντομο χρονικό διάστημα να μεταστρέψει τη διάχυτη αίσθηση παραίτησης και εγκατάλειψης σε αισιοδοξία για το μέλλον. Να περιορίσει την κατήφεια αποδεικνύοντας ότι η πόλη μπορεί, οι Θεσσαλονικείς μπορούμε.
Θέλω μετά τη θητεία μου οι συμπολίτες μου να δηλώνουν ότι μένουν στην καλύτερα οργανωμένη πόλη της Ελλάδας και οι ευρωπαίοι συμπολίτες μου να γνωρίζουν ότι σε αυτήν την νοτιοανατολική γωνιά της Ευρώπης υπάρχει μία πόλη που αξίζει να επισκεφτείς, να επενδύσεις και να μάθεις και να γευτείς. Δεν χρειάζεται να ζηλέυουμε ούτε την Αθήνα ούτε τα Τρίκαλα. Τα καταφέραμε στο παρελθόν, μπορούμε να τα καταφέρουμε και αύριο!
*Ο Κ. Ζέρβας είναι Πολιτικός Μηχανικός, Δημοτικός Σύμβουλος και υποψήφιος Δήμαρχος Δήμου Θεσσαλονίκης
Πηγή: https://www.voria.gr/article/arthro-k-zerva-to-dimotiko-simvoulio-den-tha-gini-kinovoulio
