Πηγαίνοντας την ημέρα των εκλογών στο εκλογικό κέντρο όπου θα ασκήσουμε το εκλογικό μας δικαίωμα, θα βρούμε πολλές κάλπες και πολλά παραβάν.
Κάθε μία, όμως, έχει διαφορετική ταμπέλα επάνω, που δεν πρέπει να αγνοούμε.
Μέχρι τώρα ξέρουμε ότι θα βρούμε σίγουρα την κάλπη των ευρωεκλογών, των περιφερειακών εκλογών και των δημοτικών, με πιθανή μάλιστα ύπαρξη κάλπης και εθνικών εκλογών.
Θα έχουμε, δηλαδή, την ευκαιρία να επιλέξουμε σε κάθε μία τις νέες ηγεσίες, τους ανθρώπους που θα μας εκπροσωπήσουν σε κάθε βαθμίδα της πολιτικής ζωής. Με την επιλογή μας αναθέτουμε σε αυτούς να χειριστούν όλα τα θέματα που καθορίζουν τη ζωή μας.
Η ταυτόχρονη διεξαγωγή εκλογών κρύβει έναν σοβαρό κίνδυνο. Όλες οι ατζέντες, όλες οι προτάσεις, όλες οι προγραμματικές προσεγγίσεις να πολτοποιηθούν και να χαθεί η ευκαιρία ουσιαστικού διαλόγου για κάθε μία ξεχωριστά.
Λίγο η ασάφεια των αρμοδιοτήτων, λίγο το έντονα πολωτικό πολιτικό κλίμα και ο κομματικός ανταγωνισμός και οι –πανταχού παρούσες- προσωπικές φιλοδοξίες και στοχεύσεις, θα «χαθούμε στη μετάφραση».
Βέβαια, όπως λέει ο θυμόσοφος λαός, μετά την απομάκρυνση από το ταμείο ουδέν λάθος αναγνωρίζεται. Γι’ αυτό, πριν φτάσουμε στο ταμείο ας φροντίσουμε να κάνουμε μία προσεκτική λίστα αγορών ώστε να μην αγοράσουμε προϊόντα χαμηλής ποιότητας και να μην σπαταλήσουμε τα χρήματά μας σε προϊόντα που δεν χρειαζόμαστε.
Αυτό που διαχωρίζει την κάλπη των δημοτικών από τις υπόλοιπες είναι πως είναι οι λιγότερο κομματικές. Η ψήφος για ευρωβουλή και περιφέρεια μοιραία έχει πολιτικό και κομματικό ενδιαφέρον και από τα αποτελέσματα αυτών θα εξαχθούν ανάλογα συμπεράσματα. Οι πόλεις, όμως, είναι μία άλλη υπόθεση, διαφορετική.
Στη Θεσσαλονίκη, για την οποία ενδιαφερόμαστε και αγαπάμε, υπάρχει μία πολύ συγκεκριμένη ατζέντα προβλημάτων και ταυτόχρονα μία μεγάλη γκάμα αναξιοποίητων δυνατοτήτων.
Βρισκόμαστε περίπου τέσσερις μήνες πριν τις εκλογές και δεν έχει ακουστεί σχεδόν τίποτε για αυτή. Όλα περιστρέφονται γύρω από κομματικές υποψηφιότητες προσώπων που δεν έχουν αναφορά στην πόλη, που δεν έχουν καν γνώση των ανοιχτών ζητημάτων.
Άλλοι υποψήφιοι διατηρούν τα αξιώματά τους και παράλληλα δηλώνουν πως κάποια στιγμή θα «κάνουν τη χάρη» στο λαό της Θεσσαλονίκης να ασχοληθούν με αυτά.
Άλλοι εμφανίζονται ως παράκλητοι και άλλοι απουσιάζουν συστηματικά από τον όποιο υποτυπώδη προγραμματικό διάλογο διεξάγεται εντός των βυζαντινών τειχών μας.
Ο δημόσιος διάλογος, όπως αυτός διεξάγεται, οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια την πόλη σε νέες ήττες, σε νέες χαμένες τετραετίες. Θα είναι κρίμα μία τέτοια εξέλιξη, θα είναι κρίμα να δούμε άλλη μία φορά τα τρένα να περνούν μπροστά από τα μάτια μας και εμείς να μείνουμε πάλι στον ίδιο σταθμό.
Σε έναν σταθμό με προβλήματα καθαριότητας, μετακινήσεων, χωρίς πράσινο και δημόσιους χώρους, χωρίς σημαντική οικονομική δραστηριότητα και καχεκτική πολιτιστική και αθλητική παρουσία.
Δήλωσα παρών σε αυτή τη μάχη και θέτω τον εαυτό μου στην κρίση των συνδημοτών για να εμποδίσω αυτήν την εξέλιξη. Πιστεύω ότι με ένα διαφορετικό μοντέλο διοίκησης, μαζί με μία ομάδα νέων ικανών ανθρώπων, με ρεαλιστικό σχέδιο αλλά και όραμα.
Η πόλη έχει ανάγκη από πρωταθλήματα, νίκες σε κάθε γήπεδο, προβολή και φροντίδα. Αν δεν την νοικοκυρέψουμε, αν δεν επαναφέρουμε τη χαμένη ευταξία, αν δεν την καταστήσουμε όμορφη και λειτουργική, βιώσιμη, πώς και πότε θα μιλήσουμε για τα νέα πελάγη που ανοίγονται μπροστά μας;
Χρειαζόμαστε ένα άλμα μεγαλύτερο από τη φθορά. Ας αφήσουμε πίσω μας τις μικρότητες, τους κομματικούς τακτικισμούς, τις κοντόφθαλμες στρατηγικές και ας στραφούμε στα σημαντικά.
Εμείς, στην παράταξη «ΝΑΙ στη ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ», έτσι πορευόμαστε εδώ και καιρό. Έχουμε χρόνο, έχουμε τη δυνατότητα να αλλάξουμε τη ροή του αγώνα.
*Ο Κωνσταντίνος Ζέρβας είναι Πολιτικός Μηχανικός, Δημοτικός Σύμβουλος και υποψήφιος Δήμαρχος Δήμου Θεσσαλονίκης
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στη σελίδα ypnoupoli.gr
